Transport w Peru – chaos czy logika?

Peru jest krajem ogromnym. Jego całkowita powierzchnia to 1 285 216 km², co daje 20 pozycję na świecie. Powierzchnia Polski jest czterokrotnie mniejsza. Jeśli dodamy do tego wysokie góry zajmujące sporą część obszaru Peru i nie najlepiej rozwiniętą sieć połączeń drogowych i kolejowych, to otrzymamy obraz kraju, w którym efektywny transport staje się problemem kluczowym. Transport w Peru spędza sen z powiek nie tylko mieszkańcom, ale też turystom. Przemieszczanie się na duże odległości jest problematyczne. Zachęcam do prześledzenia poniższego wpisu, aby dobrze przygotować się do wyjazdu i uniknąć niemiłych niespodzianek.

Międzymiastowy transport w Peru

Transport międzymiastowy w Peru opiera się na połączeniach autobusowych i lotniczych. Linie kolejowe są w Peru szczątkowe.

Autobusy w Peru

Autobusy przynajmniej w teorii mają swój rozkład jazdy. Bilet kupić można z wyprzedzeniem lub tuż przed odjazdem. Wchodzącego na dworzec autobusowy Europejczyka zaskoczy zapewne brak centralnej kasy biletowej. Bilety kupujemy bezpośrednio od przedstawicieli przewoźnika, z osobnych okienek biletowych. Każdy przewoźnik ma własne stanowisko biletowe, własną informację, w końcu własną obsługę, która głośnym nawoływaniem obwieszcza najbliższe odjazdy i za wszelką cenę stara się przyciągnąć uwagę podróżnego. Stanowisk pośredników na dworcu jest kilkanaście – kilkadziesiąt (!) co daje pewne wyobrażenie o hałasie i chaosie uderzającym turystę wchodzącego na dworzec po raz pierwszy.

Przewoźników autobusowych w Peru można podzielić na klasy, zgodnie z jakością oferowanych usług:

1. Cruz del Sur : największa i najdroższa firma. Autobusy Cruz del Sur są luksusowe, bezpieczne i rekomendowane turystom. Peruwiańczycy zdają się wybierać niewiele gorsze, a dużo tańsze opcje…
2. Tepsa – nie zauważyłem dużej różnicy w jakości, zauważyłem dużą różnicę (na plus) w cenie biletu
3. CIVA – kolejna bardzo dobra linia autobusowa
4. Oltursa, Linea – środek stawki. Gdy nie ma innych opcji, można pojechać z nimi.

Wbrew pozorom, wybór przewoźnika ma bardzo duże znaczenie dla komfortu i czasu podróży. W Peru odległości między miastami są bardzo duże, podróż autobusem może trwać kilkanaście lub kilka godzin. Na pokładzie może być podawane jedzenie i napoje, a może być tylko woda. Telewizja i WiFi mogą działać, lub też nie.

Cama czy semi-cama?

Wybór trasy i przewoźnika to dopiero pierwszy etap kupna biletu. W Peru także miejsca w autokarze na kursach dalekobieżnych dzielone są na klasy. Również same autokary (nawet tego samego przewoźnika) różnią się między sobą poziomem komfortu i szybkości jazdy. Coś jak w przypadku pierwszej i drugiej klasy w tym samym pociągu oraz różnicy pomiędzy ekspresem a osobówką.

Biorąc pod uwagę duże odległości i trudne ukształtowanie terenu, podróż autobusem zająć może 6, 8 a nawet 12 i więcej godzin! Dlatego wybór odpowiedniej klasy biletu i miejsca w autokarze jest kwestią kluczową.

Na dłuższych trasach wybierać możemy pomiędzy miejscami cama oraz semi-cama. Cama oznacza miejsca rozkładane do pozycji leżącej (165°-180°). Są to najdroższe miejsca, najczęściej położone na dolnym pokładzie autobusu. Autobusy cama oznaczane są jako VIP. Semi-cama to miejsca półleżące (140°-165°), również zapewniające duży komfort podróżowania. Nie pozwolą przespać całej nocy, pozwolą w miarę wygodnie przetrwać daleką podróż. Autobusy różnią się także między sobą poziomem obsługi pasażera – te najlepsze mają na pokładzie stewardów serwujących przekąski i napoje.

Przygotowanie do dalekiej podróży

Osobiście na najdłuższych trasach radzę wybierać opcje VIP (cama). Ceny biletów w Peru są umiarkowane jak na polską kieszeń, w związku z tym warto pozwolić sobie na odrobinę luksusu. Podróżując nocą (a większość kursów dalekobieżnych kursuje nocą) i tak oszczędzamy pieniądze za nocleg. Przespana noc pozwoli nam się zregenerować i aktywnie rozpocząć kolejny dzień. KONIECZNIE upewnijcie się, że na pokładzie autobusu znajduje się działająca toaleta – postoje na trasie są nieregularne i rzadkie.

Równie ważne jest przygotowanie do drogi – na pokład autobusu zabierzcie ze sobą ciepłą odzież (nocą bywa przenikliwie zimno), zatyczki do uszu (czemu kierowca znowu puścił film na cały regulator?!) oraz prowiant (butelka wody i kanapka to minimum). Transport w Peru może być przyjemny, ale do podróży trzeba się dobrze przygotować.

Transport lotniczy w Peru

W przypadku miast oddalonych od siebie o więcej niż 6 godzin jazdy (a takich jest wiele), warto rozważyć opcje przelotu samolotem. Takie rozwiązanie zaoszczędzi nam mnóstwo czasu i sił. Trzeba jednak pamiętać o zagrożeniu, jakie wiąże się z podróżami samolotem.

Mało kto wspomina, że podróż lotnicza z Limy do Cuzco czy Juliaca wiąże się z nagłym wzniesieniem się z poziomu Oceanu Spokojnego na wysokość ponad 3000 m.n.p.m. Zdecydowana większość turystów kolejny dzień lub dwa odchorowuje podróż, cierpiąc na objawy choroby wysokościowej: ból i zawroty głowy, nudności, brak apetytu. Zamiast zyskać czas na zwiedzanie, traci go na chorowanie.

Podróż samolotem w Peru ma sens, o ile podróżujemy pomiędzy miastami położonymi na podobnej wysokości nad poziomem morza (np Juliaca – Cuzco lub Cuzco – La Paz) lub kiedy podróżujemy w dół (np Cuzco -> Lima, ale NIE Lima -> Cuzco!). W innym przypadku podróż odbije się na naszym zdrowiu i wcale nie zaoszczędzi czasu.

Bilety lotnicze kupimy bez problemu przez internet. Osobiście polecam niedrogie linie LCPeru. Inni przewoźnicy oferujący loty krajowe to Avianca, Peruvian Airlines, LATAM oraz Star Peru.

Niestety, w Peru nie ma odpowiednika europejskiego Ryanaira – za bilety krajowe musimy zapłacić kilkaset złotych. Przykładowo bilet Lima – Cuzco to wydatek minimum 500 PLN za podróż w dwie strony.

 Transport miejski (transport w Limie)

Organizację transportu miejskiego najlepiej omówić na przykładzie największego miasta Peru – Limy. W Limie na transport „publiczny” składa się Metropolitano – hybryda szybkiego autobusu i metra oraz wiele prywatnych inicjatyw jeżdżących bez oficjalnego rozkładu jazdy. Po mieście przewiezie nas:

• Metropolitano
• autobus
• micro (minibus)
• taxi
• mototaxi
• metro

Metropolitano

Metropolitano to wynalazek niezwykły. Lima od wielu lat boryka się z problemem przeludnienia. Mieszka tam 11 milionów ludzi, 1/3 całej populacji kraju. Jak nietrudno się domyślić, mieszkańcy wywierają olbrzymią presję na infrastrukturę drogową. Lima w godzinach szczytu dusi się w spalinach, hałasie silników, ryku klaksonów i wszechobecnym kurzu.

Żeby choć trochę udrożnić transport wzdłuż głównych arterii miasta, władze miejskie postawiły na pomysł niecodzienny. Środkiem największych alei poprowadzono wydzielone pasy ruchu przeznaczone tylko dla autobusów. Na tak wydzielone pasy wypuszczono nowoczesne, napędzane gazem, klimatyzowane autobusy.

Autobusy zatrzymują się na specjalnie zaprojektowanych przystankach – wyspach. Wstęp na peron zabezpieczony jest bramkami z kołowrotkami. Chcąc wsiąść do autobusu, trzeba posiadać specjalną kartę elektroniczną, na którą w automatach lub kasach nabijane są impulsy. Kartę przykładamy do czytnika, kołowrotek obraca się, wchodzimy na peron i czekamy na autobus. Całość do złudzenia przypomina system metra. W centrum Limy autobus zjeżdża do podziemi, gdzie znajduje się największa stacja i punkt przesiadkowy wszystkich linii Metropolitano: Estación Central Grau.

Linie Metropolitano

Na chwilę obecną po Limie jeżdżą trzy linie Metropolitano: linia A, B oraz C.

Linia A (niebieska) i B (pomarańczowa) jeżdżą na trasie Matellini (południe Limy) – Estación Central – Naranjal (północ Limy). Jedyną różnicą na trasie jest fragment w centrum (downtown) Limy. Z punktu widzenia turysty nieco bardziej przydatną linią jest B, która ma przystanek na placu España. Linie A i B łączą Miraflores i centrum historyczne Limy, a także okolice dworca autobusowego w kierunku Arequipa. Linia C (zielona) ma skrócona trasę, łącząc tylko Miraflores z centrum Limy.

Najbardziej przydatne przystanki dla turysty to Ricardo Palma, Benavides (w dzielnicy Miraflores), Estación Central, España (w centrum historycznym) oraz Tomás Valle (północny dworzec autobusowy, możliwość dalszej drogi na lotnisko).

…transport w Peru kończę omawiać na drugiej stronie, zapraszam!

Pomogłem? Zainteresowałem? Doceniasz to, co robię? Podziękuj mi osobiście dołączając do grona fanów na Facebooku - dla Ciebie to jedno kliknięcie, u mnie tyle radości :)

A jeśli jesteś dopiero pierwszy raz na blogu, to najlepiej zacznij od TEJ STRONY