Cagliari. Normalna Sardynia.

Jedzenie: Pizzeria Su Stampu

Jak pizza to tylko we Włoszech? Sporo w tym prawdy, chociaż nawet tutaj trafić można na pizzę przeciętną. Moja strategia wyboru była prosta – szukam miejsc poza głównymi arteriami turystycznymi. Wybieram miejsca zatłoczone, otwarte w godzinach włoskiej kolacji (19:00- 23:00), o charakterystycznym wystroju i klimacie.

Typowa włoska pizzeria to raczej fast food niż restauracja. Sporo pizzy wydawane jest na wynos, w lokalu znajdziemy najczęściej tylko kilka plastikowych stolików i krzesełek. Głodni klienci czekają niecierpliwie na pizzę na zewnątrz, oparci o ścianę, o skutery, paląc papierosy, trzymając kaski lub kluczyki w rękach. Pizza robiona jest na oczach klientów za przeszkloną ladą i wypalana w ceramicznym piecu. Produkcja niemal masowa, gwarancja świeżości.

Ja upodobałem sobie w Cagliari sieć pizzerii Su Stampu. Pizza na idealnie cienkim cieście, obficie polana oliwą, świeża i pachnąca. W tej pizzerii nawet prosta margherita smakuje wyśmienicie. To jest zresztą mój test pizzerii: zamawiam margheritę i oceniam ciasto, smak sera, świeżość, zapach. Jeśli test jest zaliczony, zamawiam kolejną pizzę.

Kolejną – bo we włoskich pizzeriach obowiązuje jeden standardowy rozmiar 30 cm, który na dużego głodnego mężczyznę może nie wystarczyć.

Park: Ogród Miejski

Wszystkim tym, którzy chcieliby podpatrzeć codzienne życie Sardyńczyków, polecam wycieczkę do Ogrodu Miejskiego (Giardini publicci). Położony na wniesieniu Castello park tchnie spokojem, będąc przestrzenią otwartą i zapraszającą do spotkania. Zaczynamy od przechadzki główną alejką, mając przed oczami zamykający aleję dawny budynek arsenału, przekształcony obecnie w Miejską Galerię Sztuki i bibliotekę. Mijamy ponadstuletnie olbrzymie fikusy, przepiękne palmy i magnolie.

Prawdziwa niespodzianka czeka nas na dziedzińcu Miejskiej Galerii Sztuki. Rozstawiono tu kilka stolików, na niektórych leżą świeże egzemplarze codziennych gazet. Nawet bez znajomości języka włoskiego ciężko oprzeć się pokusie zajęcia stolika i niespiesznego przekartkowania gazety. Nie trzeba chyba dodawać, że lokalni mieszkańcy nie doświadczają problemu bariery językowej i korzystają z okoliczności w zupełnie naturalny sposób. W zależności od położenia słońca przestawiają stoliki i krzesła podążają za cieniem, tak by rozpalały ich co najwyżej wyniki wczorajszych meczów piłkarskich publikowane na ostatniej stronie.

Miejska Galeria Sztuki pełni też rolę biblioteki, na drzwiach wejściowych znaleźć można niezwykle cenną informację: zestawienie wszystkich wydarzeń kulturalnych (w tym wydarzeń bezpłatnych) odbywających się w mieście w ciągu najbliższych kilku tygodni. Warto!

Randka: Parco di Monte Urpinu

Romantyczne, położone z dala od tłumów, przepiękne widokowo miejsce, z którego obserwować można w ciszy zachodzące nad miastem słońce? To idealne na randkę albo spacer z rodziną miejsce położone jest na południowy-wschód od centrum miasta. Parco di Monte Urpinu, bo o nim mowa, założono na wciśniętym pomiędzy zatokę a olbrzymie słone jeziora wzgórze.

Dostać się tu nie jest łatwo. Park wytyczono poza ścisłym centrum miasta, nie da się zajrzeć tu „przy okazji”. Mimo to warto nadłożyć drogi i wybrać się tu na spacer, szczególnie późnym popołudniem ostatniego dnia wizyty w stolicy Sardynii. Dlaczego właśnie wtedy? Na zakończenie pobytu w głowie zdążyły się już zapisać sylwetki najważniejszych budynków miasta i zarysy odwiedzonych miejsc. Co ważniejsze, wraz z konturami budowli w pamięci pojawiły się także związane z nimi emocje i wspomnienia.

Uchwycenie po raz kolejny panoramy miasta te emocje i wspomnienia ponownie odświeży, pozwoli przeżyć raz jeszcze i dodatkowo utrwali.

Patrząc na zachód z Parco di Monte Urpinu dostrzeżemy znajome sylwetki wież i katedry Il Castello. Spoglądając na wschód dostrzeżemy olbrzymie słone jezioro i brodzące w płytkiej wodzie setki flamingów – widok tyle przepiękny co zaskakujący w miejskiej dżungli. Wytężając oczy łatwo wypatrzymy również skaliste brzegi zamykające plażę Poetto a za nią bezkresne wody Morza Śródziemnego.

Późnym popołudniem park licznie odwiedzają rodziny z dziećmi, zakochane pary, samotni spacerowicze wyprowadzający psy, biegacze, osoby starsze… tylko turystów szczęśliwie brak.

Informacje praktyczne : komunikacja

Co zwiedzać i gdzie zjeść w Cagliari już wiemy. Na koniec kwestia interesująca wszystkich niezależnych podróżników: komunikacja.

Cagliari – dojazd z lotniska

Lotnisko Calgiari Elmas położone jest stosunkowo blisko miasta. Najwytrwalsi mogą spróbować pokonać odległość dzielącą lotnisko pieszo, według relacji dostępnych w internecie zajmuje to około godziny. Nie próbowałem. Wygodniej i wcale niedrogo dojechać do centrum:

1. autobusem ARST. Odjazdy naprzeciwko wyjścia z terminala przylotów, podróż trwa około 10 minut (w rzeczywistości dłużej ze względu na korki). koszt 0,67 EUR. Godziny odjazdów 08:40 – 23:30. Autobusy jeżdżą co pół godziny. Warto zwrócić uwagę, że większość długodystansowych autobusów jadących z Cagliari na północ przejeżdża przez lotnisko. Chcąc zatem prosto z lotniska pojechać na północ wyspy wystarczy złapać autobus, nie trzeba się wracać do Cagliari.
2. pociągiem. Pociągi jeżdżą co 20 minut, są szybsze i droższe: bilet w 2017 roku kosztował 1,30 EUR. Na stację trzeba podejść około 5 minut wyznaczonym chodnikiem. bilety dostępne w automatach na lotnisku.

Zarówno dworzec autobusowy jak i dworzec kolejowy zlokalizowane są w tej samej części miasta, po dwóch stronach Piazza Matteotti.

Cagliari: komunikacja publiczna

Transport publiczny oparty jest o linie autobusowe. Ceny biletów:

• bilet 90 minutowy 1,20 EUR
• bilet 2 godzinny 2 EUR
• bilet dobowy 3 EUR
• bilet 12 przejazdowy 12 EUR

Bilety kupuje się w kioskach z gazetami (tabaccheria). Bilety kupowane bezpośrednio w autobusie są droższe o 0,50 EUR. Mapka komunikacji dostępna jest na TEJ stronie. Linie 6, 29 oraz PQ mają najciekawsze trasy z punktu widzenia turysty.

Pomogłem? Zainteresowałem? Doceniasz to, co robię? Podziękuj mi osobiście dołączając do grona fanów na Facebooku - dla Ciebie to jedno kliknięcie, u mnie tyle radości :)

A jeśli jesteś dopiero pierwszy raz na blogu, to najlepiej zacznij od TEJ STRONY