Sardynia: informacje praktyczne

Sardynia: północ czy południe?

Powróćmy do pytania, które zadałem na samym początku wpisu. Wybór lotniska docelowego (Alghero czy Cagliari) determinuje, jaką część wyspy poznamy lepiej. Alghero to północ, Cagliari to południe. Poniżej postaram się wymienić najciekawsze atrakcje obu części wyspy. Wyboru musicie dokonać sami (ja osobiście wolę środkową część wyspy, choć moim ulubionym miastem jest Cagliari).

Północna Sardynia atrakcje

Północną część wyspy określić można jako stosunkowo zurbanizowaną, z silnymi wpływami obcych kultur. Drugie największe miasto rejonu, Alghero, to dawna katalońska twierdza. Do dziś wygląda zresztą jak jedno z hiszpańskich miast. Podobnie mało sardyńskie jest Sassari, z silnymi naleciałościami kultury królestwa Pizy a potem Genui.

Krajobraz północnej części wyspy tworzą piaszczyste plaże i strome klify, cecha charakterystyczna całej Sardynii. Zatoka Costa Smeralda uważana jest za najpiękniejszą plażę na całej Sardynii. Czy tak jest w rzeczywistości – nie wiadomo. Pewne jest, że latem Costa Smeralda przyciąga najbogatszych Europejczyków i ocieka przepychem. Nastawieni na autentyczne doświadczenie turyści mogą być tu nieco zniesmaczeni.

Podsumujmy – będąca rajem dla plażowiczów północna Sardynia wydaje się być miejscem mało reprezentatywnym, jeśli chodzi o kulturę i zabytki. Dominują tu wpływy obcych mocarstw. Nie ma tu też wysokich gór. Północne krańce wyspy kryją jednakże dwa parki narodowe: Parko Nazionale dell’Asinara oraz Parco Nazionale dell’Arcipelago di La Maddalena. To tu szukający bezludnych dzikich plaż skierują pewnie swe kroki.

Południowa Sardynia – co warto zobaczyć

Południowa Sardynia to przede wszystkim stolica: Cagliari oraz fascynujące zabytki kultury nuragijskiej. Cagliari oferuje turyście chyba wszystko, co potrzebne do szczęścia: kilka niezłych muzeów (zwłaszcza muzeum archeologiczne), pyszne jedzenie (koniecznie zajrzyjcie do pizzerii Su Stampu!) i kilka fantastycznych miejscówek na spokojny popołudniowy spacer. Do moich ulubionych należały okolice zamku Il Castello, okolice Bazyliki di Nostra Signora di Bonaria, plaża Poeto oraz Parco Naturale Molentargius, gdzie obserwować można pasące się w płytkich wodach solanki flamingi.

Z Cagliari łatwo dojechać w inne części wyspy. Szczególnie warte wycieczki są chyba przylądek o apetycznej nazwie: Cabo Carbonara oraz Nuraghe Su Nuraxi, najbardziej znany kompleks budynków kultury nuragijskiej.

… a i tak najciekawiej jest w Sardynii środkowej!

Północna i południowa Sardynia. Taki podział mocno utarł się w świadomości polskich turystów. Dla mnie podział ten jest nieco sztuczny, wymuszony dostępnością tanich lotów. Ja chciałbym Wam zaprezentować trzecią drogę. W mojej osobistej ocenie najciekawsza część wyspy, która jest naprawdę hermetyczna i wyjątkowa, to Sardynia środkowa, a dokładnie region Nuoro.

Góry

Krótki rzut oka na mapę powie już wiele. Interior wyspy jest górzysty, z kulminacją w postaci pasma gór Gennargentu w środkowo-wschodniej części Sardynii. Stolicą regionu jest miasto Nuoro, będące dobrą bazą wypadową tak w góry, jak i w kierunku wybrzeża. Mieszkańcy regionu Nuoro chyba jeszcze nieprzywykli w pełni do turystów. Poza kilkoma turystycznymi resortami na wybrzeżu baza noclegowa jest ograniczona, a transport skrojony pod miejscowych. Plusy? Ciężko o bardziej autentyczne i mocniejsze doświadczenie „prawdziwej Sardynii” niż tu, w regionie Nuoro.

Miłośnicy wycieczek w góry z pewnością skuszą się na przynajmniej jednodniowy trekking na najwyższy szczyt wyspy, Punta Marmora. Wycieczkę opisałem zresztą w osobnym wpisie, zapraszam! Góry Gennargentu kryją przepiękne widokowo i łatwe technicznie trasy dostępne także dla piechurów o umiarkowanej kondycji.

Plaże

Ci, którzy ponad góry przedkładają przepiękne plaże i urwiste wybrzeża także nie będą zawiedzeni. Zatoka Orosei znana jest z zatok o krystalicznie czystej, turkusowej wodzie, piaszczystych plaż, bujnej roślinności… Plaże znaleźć można bezpośrednio na obrzeżach miasteczek (np. plaża w Cala Gonone), ale też dalej, ukryte wśród skał. Do niektórych z nich dostęp możliwy jest tylko od strony wody! Jak możecie się domyślać, plaże takie są przyjemnie bezludne nawet w sezonie.

Zatoka Orosei to także raj dla piechurów. Trekking Cala Gonone – Cala Luna prowadzi do jednej z najpiękniejszych plaż w Europie, o łukowatym, księżycowym kształcie. Wycieczka trwa około 2 godzin i zwieńczona jest kąpielą w idealnie czystej wodzie Morza Śródziemnego. To prawdziwa perełka na mapie Sardynii. Po drodze warto zahaczyć o Grotte del Bue Marino, niesamowitą jaskinie krasową o długości 17 kilometrów (z tego blisko kilometr oświetlony i dostępny dla turystów). Szczegóły, opis szlaku i czas przejścia w moim osobnym wpisie.

I wiele więcej

Co poza tym? Muszę się przyznać że mnie zafascynowała kultura nuragijska, o której tak niewiele wiadomo. Przy każdej możliwej okazji chłonąłem informacje na temat tego tajemniczego ludu, wypatrywałem charakterystycznych wież, którymi usiana jest Sardynia. W regionie Nuoro warto wybrać się na wycieczkę do Tiscali, gdzie zobaczycie jedno z ciekawszych stanowisk poświęconych właśnie kulturze nuragijskiej.

A jeśli dalej Wam mało, to ruszcie w stronę kanionu Gola Su Gorropu i na cały dzień poczujcie się jak na innej planecie.

Sardynia: transport

Na koniec jeszcze słówko o międzymiastowym transporcie publicznym. Najwygodniejszym sposobem poruszania się po wyspie są autobusy. Operatorem na Sardynii jest ARST, czyli Azienda Regionale Sarda Transporti. Większość dużych miast ma swoje terminale autobusowe, w mniejszych miastach są to zwykłe przystanki (fermata). W większych miastach bilety kupimy w kasie na terminalu, w mniejszych jest to trochę bardziej skomplikowane.

Na Sardynii w małych mieścinach nie ma osobnych stoisk sprzedających bilety autobusowe. Bilety kupimy zawsze w… najbliższym sklepie lub kiosku. Żeby zdobyć bilet w małym mieście trzeba się trochę napocić. Stojąc na przystanku rozejrzyjmy się dobrze, a najlepiej zapytajmy miejscowych. Najprawdopodobniej wskażą drogę albo do kiosku (tabacchi) albo zwykłego sklepu. Tam zarówno kupimy bilet, jak i dowiemy się o godzinę najbliższego odjazdu w wybranym kierunku. Działa lepiej niż w Europie kontynentalnej, bo tabacchi otwarte są często do późnego wieczora!

Sieć połączeń autobusowych przypomina trochę pajęczynę – kurs z oraz do Cagliari zawsze się znajdzie. Warto zwrócić na bardzo „praktyczne” godziny odjazdu autobusów. Odjazdy dopasowane są przede wszystkim do zwyczajów i potrzeb mieszkańców, nie turystów. I tak najczęściej kursy z mniejszego do większego miasta odchodzą wcześnie rano. Kursy powrotne z większych do mniejszych ośrodków odjeżdżają późnym popołudniem. Ceny? Podróż Cagliari – Alghero to koszt około 15,50 EUR.

Sieć kolejowa na wyspie jest bardzo ograniczona. Pociągi mogą być wygodną opcją dostania się do Oristano i dalej do Sassari. Choć najczęściej autobusem wyjdzie i szybciej, i taniej. Pociąg jest w końcu najlepszą, najszybszą i najtańszą opcją przejechania z Cagliari na lotnisko (koszt: 1,30 EUR).

Dodatkowe informacje

• Z Sardynii nie wolno wywozić piasku i kamieni! Ja na lotnisku zostałem wezwany na kontrolę ze względu na próbę wywiezienia dwóch niewielkich kamieni na pamiątkę. Miałem dużo szczęścia, za próbę wywozu piasku i kamieni można dostać mandat.
• Sardynia latem staje się momentami zbyt zatłoczona. Władze niektórych regionów postanowiły aktywnie ograniczać liczbę turystów. (Przy okazji zachęcam do szerszego poznania tematu ruchów antyturystycznych, które w Europie rosną w siłę. Zapraszam do przeczytania mojego artykułu.) Przykładem jest plaża Cala Biriola, na której ustalono limit turystów na zaledwie 300 KLIK. Miejcie to na uwadze planując wycieczkę. A najlepiej wybierzcie się na wyspę poza sezonem!
• Sardynia jest nieco droższa od Sycylii. Szczególnie drogie mogą być noclegi w sezonie, ze względu na niską konkurencję na rynku noclegowym.

• Region Nuoro to jeden z najsłabiej zaludnionych obszarów w całej Europie. Odosobnione górskie wioski to idealne miejsce na złapanie dystansu i zapomnienie o cywilizacji.
• Region ten szczyci się także najwyższym na świecie odsetkiem mężczyzn – stulatków w społeczeństwie na całym świecie. Na długowieczność Sardyńczyków wpływ ma mieć aktywny tryb życia. Mężczyźni do późnej starości podążają pieszo za swoimi stadami zachowując zdrowie i pogodę ducha. Nie bez znaczenia jest też dieta – bogata w wino i (tak, tak!) czerwone mięso. National Geographic zaliczył Sardynię do tzw. niebieskich stref – rejonów świata, gdzie żyje się najdłużej (obok Okinawy, Ikarii czy Kostaryki).

Źródła:

http://www.tur-info.pl/p/ak_id,48688,,sardynia,wloska_izba_przemyslowo_handlowa,wlochy,turystyka,loty,statystyki.html

http://www.sardegnastatistiche.it/argomenti/turismo/

https://en.wikipedia.org/wiki/Sardinia

Pomogłem? Zainteresowałem? Doceniasz to, co robię? Podziękuj mi osobiście dołączając do grona fanów na Facebooku - dla Ciebie to jedno kliknięcie, u mnie tyle radości :)

A jeśli jesteś dopiero pierwszy raz na blogu, to najlepiej zacznij od TEJ STRONY